ตอนที่ฉันเขียนหนังสือ Grow Curious ฉันตัดสินใจว่าจะรวมใบไม้หรือดอกไม้จากสวนของฉันไว้ในหนังสือแบบสุ่ม หากคุณซื้อฉบับพิมพ์ โปรดเปิดไปที่หน้า 87 เพื่อดูว่าคุณได้รับหรือไม่
ใบโฮสต้าอัดจากสวนของฉัน
ฉันได้บีบใบไม้และดอกไม้มากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมาในฐานะคนทำสวน แต่การกดในปริมาณมากทำให้ฉันมีข้ออ้างที่จะทดลองมากกว่าที่ฉันเคยทำด้วยการกดต้นไม้และส่วนต่างๆ ของพืชทุกชนิด ฉันเก็บมันไว้ตั้งแต่นั้นมาและกำลังเพิ่มคอลเลกชั่นเพื่อที่ฉันจะได้ทำเป็นหอสมุนไพรในที่สุด [a collection of preserved plant material that catalogues the flora of an area] ของสวนนี้และเวลาของฉันที่นี่
ฉันพบว่าแม้ว่าแท่นพิมพ์ดอกไม้ที่เหมาะสมจะมีประโยชน์สำหรับการเดินทาง หนังสือเล่มใหญ่ก็ใช้งานได้ดีกับต้นไม้ส่วนใหญ่ และเป็นเครื่องมือที่ฉันชอบใช้ ทำได้เร็วกว่าเพราะคุณสามารถสอดสายเข้าได้ตามต้องการ แทนที่จะคลายเกลียวสลักเกลียวแต่ละอันแล้วเปลี่ยนใหม่ ฉันมีหนังสือเล่มหนึ่งที่ฉันใช้บ่อยที่สุด มันเป็นตำราอาหารขนาดใหญ่ที่มีกระดาษหนาซึ่งฉันไม่ชอบเป็นพิเศษและตั้งใจที่จะล้างจนกว่าฉันจะรู้ว่ามันจะทำให้โรงพิมพ์ยอดเยี่ยม! ฉันเคยใช้สมุดโทรศัพท์แบบเก่าด้วย แต่สมัยนี้หาซื้อยากแล้ว!
ดอกหัวใจสีขาวเลือดออก (dicentra ที่งดงาม). นี่เป็นสิ่งพิเศษสำหรับฉัน เนื่องจากซากุระเพื่อนของฉันได้ให้ต้นนี้แก่ฉันเมื่อหลายปีก่อนในฐานะต้นกล้าเพียงไม่กี่วันก่อนที่เราจะเสียเธอไปในอุบัติเหตุทางรถยนต์
ใบโพธิ์อัดแข็งของฉัน (ต้นมะเดื่อทางศาสนา).
ฉันวางกระดาษสองสามแผ่นรอบๆ ใบไม้เพื่อดูดซับความชื้นที่แสดงออกมาผ่านกระบวนการทำให้แห้งและป้องกันการเกาะติด กระดาษถ่ายเอกสารธรรมดาเหมาะสำหรับใบไม้ส่วนใหญ่ แต่สามารถใช้กระดาษดูดซับ เช่น กระดาษหนังสือพิมพ์ (ราคาถูก) หรือกระดาษซับมัน (ราคาแพงกว่า) เมื่อมีความชื้นภายในใบไม้มากขึ้น กรณีใบไม้(หรือดอกไม้)ที่หนาขึ้น แรกๆ ก็ไม่กดแรงค่ะ ค่อยๆ เพิ่มน้ำหนักด้านบนแบบหนังสือใหญ่ๆ หลายๆ เล่มซ้อนกันทีละเล่ม น้ำหนักที่มากเกินไปในคราวเดียวอาจทำให้ของเหลวแตกออกและทำให้ชิ้นส่วนของพืชติดกับกระดาษอย่างถาวร
ฉันประสบความสำเร็จบ้างด้วยวิธีช้าๆ นี้เมื่อกดดอกไม้ที่หนากว่า เช่น ดอกทิวลิปหรือดอกแดฟโฟดิล แต่โดยรวมแล้วควรใช้การกดมากกว่าเนื่องจากกระจายน้ำหนัก/แรงกดเท่ากันได้ง่ายกว่า ฉันมีเครื่องพิมพ์ขนาดเล็ก 2 เครื่องที่คล้ายกับเครื่องนี้ แต่มีแผนในหัวของฉันประมาณ 15 ปีที่จะสร้างเครื่องขนาดใหญ่ขึ้น ในที่สุดฉันก็อาจจะยอมแพ้และซื้อของแบบนี้ ฉันคิดว่าสายรัดดีกว่าสลักเกลียวที่ขนาดที่ใหญ่กว่าเนื่องจากการกระจายน้ำหนัก/แรงกด สลักเกลียวเข้ามุมหมายความว่าไม่มีการกดน้ำหนักตรงกลาง ซึ่งอาจเป็นปัญหากับวัสดุปลูกที่หนาขึ้น ฉันไม่มีไมโครเวฟและไม่เคยใช้ไมโครเวฟแบบกด ดังนั้นฉันจึงไม่สามารถพูดถึงประสิทธิภาพของพวกเขาได้
เคล็ดลับอื่นๆ:
- รวบรวมวัสดุจากพืชในวันที่อากาศแห้งหลังจากน้ำค้างยามเช้าระเหยไป
- หนังสือเหมาะที่สุดสำหรับใบไม้ส่วนใหญ่และดอกไม้ที่บางกว่า เช่น ดอกแพนซี ดอกอะควิลีเกีย และดอกบ๊วยที่ไม่นิ่มจนเกินไป
- ใบ “แห้ง” จากพืช เช่น เมเปิ้ลญี่ปุ่น แปะก๊วย หรือเสจกดได้ง่ายกว่าใบที่หนาและเปียกกว่าของพืชในร่มเขตร้อน
- ทำหลายๆ ต้นพร้อมกันถ้าทำได้. มันจะดีกว่าที่จะทำพวงแล้วปล่อยให้เป็น เมื่อฉันทำชุดใหม่ ฉันมักจะเริ่มใหม่อีกครั้งด้วยหนังสือเล่มอื่นหรือกดและรอให้ชุดแรกแห้งก่อนที่จะนำออกและนำหนังสือกลับมาใช้ใหม่
- ฉันใช้กระดาษซับมันซ้ำหลายครั้ง แม้แต่กระดาษถ่ายเอกสารธรรมดาก็ยังใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง
- ฉันเก็บวัสดุที่กดแล้วไว้ในตู้ลิ้นชักแบนๆ โดยมีแผ่นกระดาษคั่นระหว่างกัน เพื่อให้นำออกได้ง่ายเนื่องจากมีความละเอียดอ่อนมาก ดูรูปด้านบน
- ฉันซื้อแถบสมุนไพรสำหรับติดตั้งจากผู้ขาย etsy นี้
* การกดที่ด้านบนของหน้าคือ Monstera deliciosa ขนาดเล็ก
———————–
โปรดทราบ: โพสต์นี้มีลิงค์พันธมิตร
