Για άλλη μια φορά, ένας ελέφαντας και οι φίλοι του σπέρνουν τον όλεθρο στις σελίδες αυτού του βιβλίου στο πιο πρόσφατο μέρος αυτής της σειράς που προκαλεί ρόγχο!
«Έχετε δει ποτέ γουόμπατ άρσης βαρών ή αλιγάτορα για καλλιτεχνικό πατινάζ;
Τι θα λέγατε για έναν ιπποπόταμο ή ένα χταπόδι. . . παίζοντας πινγκ πονγκ;
Ετοιμαστείτε για κάθε είδους ξεκαρδιστικές γελοιότητες με ζώα σε αυτό το εντυπωσιακό εικονογραφημένο βιβλίο από τους δημιουργούς του μπεστ σέλερ You Can’t Take an Elephant on the Bus. Από ζέβρες που παίζουν κρίκετ μέχρι θαλάσσιο ίππο με ποδήλατο βουνού, αυτό το βιβλίο θα σας κάνει να γελάσετε δυνατά. Γεμάτη μαρμελάδα με ανόητα ζώα και όλα τα αγαπημένα σας αθλήματα, είναι ταραχώδης, ακαταμάχητη διασκέδαση!».
Οι υπέροχες εικονογραφήσεις του David Tazzyman προσθέτουν ένα στοιχείο αναρχίας και χάους σε αυτό το απίστευτα ανόητο εικονογραφημένο βιβλίο. Στο παρακάτω κομμάτι, η συγγραφέας Patricia Cleveland-Peck μοιράζεται μερικά από τα αγαπημένα της spreads. Δεν ξέρω πώς κατάφερε να το περιορίσει!
Το αγαπημένο spread της Patricia Cleveland-Peck από το μάλλον υπέροχο:
«Δεν μπορείτε να αφήσετε έναν ελέφαντα να οδηγήσει ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο.‘
Το αγαπημένο μου spread στο You Can’t Let an Elephant Drive a Racing Car είναι αυτό που απεικονίζει τους γυμναστικούς πιθήκους στο τέλος του βιβλίου. Η χρήση του χρώματος είναι τόσο καλή – σε ένα ένδοξο κόκκινο φόντο, δεκατρείς γκρίζοι πίθηκοι περιπλανώνται γύρω από το γυμνάσιο, κάτι περισσότερο από εύστοχα απεικονίζοντας τα λόγια μου, «κάποιοι κάνουν θησαυροφυλάκιο, κάποιοι κάνουν τα χέρια, άλλοι πέφτουν στο πάτωμα». Η εξάπλωση είναι τόσο γεμάτη ζωντάνια: τους βλέπουμε να πηδούν, να πηδούν, να αιωρούνται και σχεδόν να πετούν. Είναι η ικανότητα του David Tazzyman να δημιουργεί εικόνες με τόση ζωή που τις κάνει ιδιαίτερα ξεχωριστές. Μου αρέσουν επίσης οι μικρές λεπτομέρειες που κολλάει στις φωτογραφίες του. Σε αυτό το άλειμμα, οι μπανάνες και οι φλούδες της μπανάνας είναι διάσπαρτες παντού – τη μία τρώγεται ακόμη και από μια μαϊμού που κρέμεται από ένα τραπεζοειδές δαχτυλίδι με το ένα χέρι!
Επιπλέον, υπάρχει πάντα λίγη διασκέδαση στα εξώφυλλα – στο You Can’t Let an Elephant Drive a Digger, το poo του ελέφαντα αναπηδά από το σκληρό καπέλο του εργάτη και σε αυτό το νέο, ο ελέφαντας αρπάζει το καπέλο του αγωνοδικού. Μια άλλη διάδοση που λατρεύω είναι το χταπόδι που παίζει πινγκ-πονγκ. Μου άρεσε η ιδέα ενός χταποδιού που κρατά οκτώ ρόπαλα πινγκ πονγκ και ο David το έχει ερμηνεύσει έξοχα. Το έντονο κόκκινο χταπόδι, ένα ρόπαλο πιασμένο από κάθε πλοκάμι, είναι σχεδόν σταυρομάτιο με αποφασιστικότητα, ενώ το φτωχό παιδί αντίπαλό της σχεδόν πέφτει προς τα πίσω με την προσπάθεια να επιστρέψει τις αμέτρητες μπάλες που πετούν πάνω από το τραπέζι. Για άλλη μια φορά, μια δυναμική εικόνα γεμάτη κίνηση και ζωή.
Ένα ακόμη πράγμα που απολαμβάνω είναι οι περίεργες εκφράσεις του προσώπου που καταφέρνει να δώσει ο David σε πολλούς από τους χαρακτήρες. Η συμμορία των ενηλίκων, των παιδιών και των ζώων έχει συχνά ιδιόμορφη εμφάνιση, που δημιουργείται από μερικές επιδέξια σχεδιασμένες γραμμές. τα αγαπημένα μου είναι η ελαφρώς θορυβώδης εμφάνιση του ομώνυμου ελέφαντα, το τρομοκρατημένο πάντα στο You Can’t Call an Elephant in an Emergency, καθώς και το ταλαιπωρημένο wombat και ο αδιάφορος θαλάσσιος ίππος σε αυτό το νέο βιβλίο, You Can’t Let an Elephant Drive a Racing Αυτοκίνητο. Μου αρέσει επίσης η τελική διάδοση αυτού του βιβλίου που δείχνει το ζώο να απολαμβάνει ένα αφρόλουτρο. Βλέπουμε τον ιπτάμενο ουρανοξύστη, το νευρικό βόμπατ και τα πλοκάμια του χταποδιού να εκτείνονται σε όλη την εξάπλωση.
Σίγουρα υπάρχουν τόσα πολλά που μπορείς να εντοπίσεις και να απολαύσεις καθώς μοιράζεσαι αυτό το υπέροχα ζωηρό βιβλίο. Είναι απλώς ικετευτικό να διαβαστεί δυνατά σε ένα κοινό που θα απολαύσει την τρέλα των αθλητικών προσπαθειών των ζώων και θα κάνει αναμφίβολα κάποιες δικές του προτάσεις.
Αστεία, τρελή και απροσδόκητη – η σειρά που συνεχίζει να δίνει!
Κορίτσι της βιβλιοθήκης.
*Ευχαριστώ πολύ το Bloomsbury που με προσκάλεσε να συμμετάσχω σε αυτήν την περιοδεία του blog*
